Badania mierzone sekundą
Tomograf komputerowy staje się nieoceniony przy diagnostyce niemal każdej dziedziny medycyny. Najnowocześniejsza i najdokładniejsza odmiana tego badania, obrazuje część ciała pacjenta trójwymiarowo w czasie jednego oddechu!
Mowa o tzw. spiralnej tomografii komputerowej wykorzystywanej głównie przy diagnozowaniu pacjentów kardiologicznych – bada struktury naczyniowe, ale nie tylko. Tworzy także wirtualny obraz jam ciała, np. jelita grubego, dróg oddechowych, kości czy stawów.
Dodatkowo dzięki spiralnej tomografii komputerowej wykorzystującej program angio – TK oraz opcją 3D, trójwymiarowo możliwe jest obrazowanie tętniaków śródczaszkowych oraz tętniaków nie nadających się do operowania z uwagi na zagrożenie życia. Niezbędny do tego jest wielorzędowy tomograf komputerowy. Zaawansowana spiralna TK, ponadto eliminuje możliwość przeoczenia niewielkich zmian np. obwodowych, wrodzonych wad naczyniowych. Dzięki czemu możliwa jest ocena, zmiany w ścianie naczynia, jak i w jego świetle.
Spiralna TK i sekwencyjna TK – różnice
Spiralna tomografia komputerowa w przeciwieństwie do sekwencyjnej, umożliwia przeprowadzenie badania już w czasie jednego wstrzymanego oddechu przez pacjenta, co trwa od 5 do 20 sekund. W tym czasie tomograf komputerowy wielorzędowy, jest w stanie ograniczyć artefakty (echo) związane z ruchami fizjologicznymi serca i fazą oddechu, co niweluje niedoskonałości obrazu.
Podsumowując, największe zalety spiralnej tomografii komputerowej to:
* skrócenie czasu badania (pozwala na uzyskanie obrazu kilkudziesięciu warstw w czasie jednego kilkunastosekundowego skanu),
* uzyskanie tzw. obrazu objętościowego, tzn. nie jednej warstwy, lecz bardzo wielu warstw tworzących bryłę,
* eliminacja błędu pomiaru związanego z międzywarstwowym położeniem zmiany
* zebranie odczytu z całej objętości – łącznie z warstwami narządu, które w tradycyjnej, sekwencyjnej TK znajdowały się między skanami,
* optymalne przekształcenie skanu, dzięki nowemu oprogramowaniu.
Obrazy uzyskane z tej metody tomokomputerowej są źródłem bezcennej wiedzy klinicznej, niezbędnej do podjęcia odpowiedniej terapii